Τα επίθετα τα χρησιμοποιούμε καθημερινά και ομορφαίνουν τον λόγο μας. Είναι, όμως, το μεγάλο αγκάθι των παιδιών όταν έρχεται η στιγμή να τα αναγνωρίσουν στον λόγο.
Στην ενότητα 9 του βιβλίου της Γλώσσας της Β' τάξης τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τη χρήση και τον ρόλο των επιθέτων. Στην ουσία μέχρι τότε δεν έχει αναφερθεί ο όρος επίθετα και δεν τα γνωρίζουν.
Φέτος, η χριστουγεννιάτικη ενότητα 12 έγινε πριν από την 9 έτσι ώστε να ασχοληθούμε με τα επετειακά κείμενα και δραστηριότητες που περιείχε. Η ενότητα αυτή όμως επεξεργάζεται και την περιγραφή προσώπου όπου η χρήση επιθέτων είναι απαραίτητη. Έτσι αποφάσισα να κάνω μια μικρή "σφήνα" με ένα μάθημα αποκλειστικά για τα επίθετα.
Ο στόχος ήταν:
Φέτος, η χριστουγεννιάτικη ενότητα 12 έγινε πριν από την 9 έτσι ώστε να ασχοληθούμε με τα επετειακά κείμενα και δραστηριότητες που περιείχε. Η ενότητα αυτή όμως επεξεργάζεται και την περιγραφή προσώπου όπου η χρήση επιθέτων είναι απαραίτητη. Έτσι αποφάσισα να κάνω μια μικρή "σφήνα" με ένα μάθημα αποκλειστικά για τα επίθετα.
Ο στόχος ήταν:
- Να κατανοήσουν το ρόλο των επιθέτων.
- Να μπορούν να αναγνωρίζουν τα επίθετα.
- Να μπορούν να τα χρησιμοποιούν στον λόγο τους.
Αφορμή ήταν το κείμενο "Η τελευταία επίσκεψη του Αϊ-Βασίλη" (ΒΜ2 σελ. 40).
Αρχικά τα παιδιά διάβασαν το κείμενο. Στη συνέχεια έκανα ερωτήσεις και τους ζήτησα να βρουν την απάντηση μέσα από το κείμενο.
Αρχικά τα παιδιά διάβασαν το κείμενο. Στη συνέχεια έκανα ερωτήσεις και τους ζήτησα να βρουν την απάντηση μέσα από το κείμενο.
- Πώς είναι τα ρούχα του;
- Πώς είναι το πρόσωπό του;
- Τι έκφραση έχει;
Τα παιδιά μου έδωσαν απαντήσεις χωρίς να αναφέρουν τα επίθετα. Δηλαδή: φοράει στολή και μπότες, έχει γένια. Αυτό με διευκόλυνε στη διαδικάσί κι έγραψα στον πίνακα ότι μου είπαν.
Μόλις τελείωσαν, τους είπα ότι δεν έχω καταλάβει καλά πώς είναι γιατί δεν τον βλέπω. Δηλαδή:
Και συμπλήρωσα τις λέξεις που μου είπαν (τα επίθετα) μπροστά στα ουσιαστικά!
Τότε ρώτησα τι δουλειά κάνουν αυτές οι λέξεις και αν μας είναι χρήσιμες. Βγήκε το συμπέρασμα ότι καταλαβαίνουμε πώς είναι κάτι, γιατί το κάνει ξεχωριστό. Δηλαδή: δεν είναι οποιεσδήποτε μπότες είναι γυαλιστερές μπότες, δεν είναι οποιαδήποτε στολή είναι κατακόκκινη στολή κτλ.
Είχα ήδη μισο-ετοιμάσει μια αφίσα σε χαρτί του μέτρου την οποία έβαλα στον πίνακα.
Στην ουσία φαίνονταν τα περιγράμματα των αντικειμένων και τα υπόλοιπα ήταν με μολύβι.
Ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν τι ξεχωριστό έχει το κάθε τι. Έβαζα χρώμα αν χρειαζόταν σε κάθε εικόνα, μου έλεγαν τι το ξεχωριστό έχει και έγραφα το επίθετο. Στο τέλος συμπλήρωσα το συμπέρασμα πυ είχαμε πει. Δηλαδή ότι οι μαγικές αυτές λέξεις που κάνουν το καθετί ξεχωριστό λέγονται επίθετα.
Μόλις τελείωσαν, τους είπα ότι δεν έχω καταλάβει καλά πώς είναι γιατί δεν τον βλέπω. Δηλαδή:
- Πώς είναι η στολή του;
- Πώς είναι οι μπότες του;
- Πώς είναι τα γένια του;
Και συμπλήρωσα τις λέξεις που μου είπαν (τα επίθετα) μπροστά στα ουσιαστικά!
Τότε ρώτησα τι δουλειά κάνουν αυτές οι λέξεις και αν μας είναι χρήσιμες. Βγήκε το συμπέρασμα ότι καταλαβαίνουμε πώς είναι κάτι, γιατί το κάνει ξεχωριστό. Δηλαδή: δεν είναι οποιεσδήποτε μπότες είναι γυαλιστερές μπότες, δεν είναι οποιαδήποτε στολή είναι κατακόκκινη στολή κτλ.
Στην ουσία φαίνονταν τα περιγράμματα των αντικειμένων και τα υπόλοιπα ήταν με μολύβι.
Ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν τι ξεχωριστό έχει το κάθε τι. Έβαζα χρώμα αν χρειαζόταν σε κάθε εικόνα, μου έλεγαν τι το ξεχωριστό έχει και έγραφα το επίθετο. Στο τέλος συμπλήρωσα το συμπέρασμα πυ είχαμε πει. Δηλαδή ότι οι μαγικές αυτές λέξεις που κάνουν το καθετί ξεχωριστό λέγονται επίθετα.
Στη συνέχεια ήρθε η ώρα να δουλέψουν μόνα τους. Είχα ήδη κολλήσει στα τετράδιά τους την πρώτη δραστηριότητα. Σε αυτήν έπρεπε να διαβάσουν την πρόταση. Μετά να χρωματίσουν και να κάνουν το αντικείμενο ξεχωριστό. Και τέλος να αντιγράψουν την πρόταση με το ξεχωριστό αντικείμενο. Αν και θεώρησα ότι η άσκηση θα ήταν αρκετά εύκολη, γιατί ζωγραφίζοντας το αντικείμενο θα τους ήταν εύκολο να ξαναγράψουν την πρόταση μαζί με το επίθετο, τα παιδιά δυσκολεύτηκαν. Τώρα πια πιστεύω ότι αυτό έγινε γιατί στην ουσία είχε διπλό στόχο: και να βρουν το επίθετο και να γράψουν την πρόταση. Αν έκανα το ίδιο μάθημα τώρα, θα άφηνα αυτή την δραστηριότητα για το τέλος.
Παρά τη δυσκολία,ολοκλήρωσαν όλα τα παιδιά τη δραστηριότητα αυτή και συνεχίσαμε.
Οι επόμενες είχαν μια χριστουγεννιάτικη νότα, αφού τότε ζούσαν ήδη στο ρυθμό των Χριστουγέννων. Αρχικά, τους έδωσα ένα μπισκότο (έναν μπισκοτένιο όπως μου τον είπαν) και αρκετές λέξεις κάτω από αυτό.
Τα παιδιά έπρεπε να το κόψουν και να το κολλήσουν στο τετράδιό τους. Στη συνέχεια έπρεπε να διαλέξουν ποιες από τις λέξεις που τους έδωσα μπορούν να το κάνουν ξεχωριστό, να τις κόψουν και να τις κολλήσουν γύρω του. Όποιος τελείωνε γρήγορα μπορούσε φυσικά να το χρωματίσει.
Στην επόμενη δραστηριότητα τους έδωσα ένα έλατο και χρωματιστά χαρτιά όπου πάνω ήταν τυπωμένες χριστουγεννιάτικες μπάλες.
Τα παιδιά έπρεπε να κόψουν το δέντρο τους, να το κολλήσουν στο τετράδιό τους και στη συνέχεια να το στολίσουν με όσες μπάλες ήθελαν. Όμως η κάθε μπάλα θα έπρεπε να περιείχε και μια λέξη που έκανε το δέντρο τους ξεχωριστό. Ο κανόνας ήταν ότι δεν είχε σημασία πόσες μπάλες θα έβαζαν στο δέντρο τους αλλά καμία μπάλα δεν θα έπρεπε να είναι άδεια!
Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και μερικά επίθετα που σκέφτηκαν πραγματικά εντυπωσιακά!
Τελικά είναι ωραίο το μάθημα να γίνεται παιχνίδι και στο τέλος να ακούς: "Κυρία, σήμερα δεν κάναμε καθόλου μάθημα!"
Το υλικό μπορείται να το βρείτε εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου