Περιγραφές... (Β' τάξη - κεφ. 9&13)

 Στη Β' δημοτικού τα παιδιά έρχονται σε επαφή με όλα τα είδη του γραπτού λόγου. 

 Ένα είδος το οποίο θα συναντήσουν σε όλες τις τάξεις είναι η περιγραφή. 

 Περιγραφή προσώπου, χώρου, αντικειμένου ή ακόμα και περιγραφή ενός περιστατικού είναι πολύ κοινό είδος και κάποιος θα θεωρούσε ότι είναι κάτι εύκολο, αφού ακουμπάει πάνω στα βιώματα των παιδιών. Είναι όμως;

 Αν ακολουθήσουμε τις παλιότερες πεποιθήσεις θα λέγαμε ότι από τη στιγμή που στη Β' τάξη τα παιδιά ξέρουν να γράφουν, γιατί να μην μπορούν να περιγράψουν ένα παιχνίδι ή ένα ζώο γραπτά; Είναι εύκολο! Άρα όσες πιο πολλές εκθέσεις γράψει ένα παιδί τόσο καλύτερα θα εξασκηθεί σε αυτό το είδος.

 Ίσως... μετά από καιρό κάποια παιδιά, που έχουν το ταλέντο, να βελτιωθούν! Τα υπόλοιπα;

 Μήπως είναι ουσιαστικότερο να δείξει κάποιος στα παιδιά τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται και συντάσσεται ένα περιγραφικό κείμενο; 

 Με αυτή την σκέψη στο μυαλό και αφού τα παιδιά είχαν ήδη δουλέψει αρκετά στην σύνταξη προτάσεων, στη χρήση ουσιαστικών και επιθέτων και στην περιγραφή ενός προσώπου ήρθε η στιγμή στην ενότητα "Που λες είδα..." και στην ενότητα "Μες στο μουσείο" να έρθουν σε επαφή με περιγραφικά κείμενα.

Βασικός στόχος και στις δύο ενότητες είναι:

• Να εντοπίσουν τα παιδιά τα στοιχεία τα οποία μας βοηθούν να πούμε πώς είναι κάτι.
• να παράγουν περιγραφικά κείμενα(περιγραφή αντικειμένου, περιγραφή χώρου)

Σε όλες τις περιπτώσεις δούλεψα με παρόμοιο τρόπο.

Στο προ-συγγραφικό στάδιο:

• Έδωσα δύο φύλλα εργασίας. 
  
  
• Στο πρώτο έπρεπε να γράψουν τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται αυτό που θέλουμε να περιγράψουμε (ένα αντικείμενο ή ένας χώρος)
• Στο δεύτερο έπρεπε να το χρωματίσουν και να σημειώσουν τα στοιχεία τα οποία είχαν αναφέρει αλλά χρησιμοποιώντας επίθετα για να τα κάνουν ξεχωριστά.

Στο συγγραφικό στάδιο:

• Έπρεπε με βάση τη σειρά του πρώτου φύλλου εργασίας και των στοιχείων που είχαν σημειώσει στο δεύτερο να γράψουν το κείμενο που περιγράφει το αντικείμενο.
• Όταν τελείωναν, διάβαζαν ξανά το κείμενο που έγραψαν κι έβαζαν το δικό τους τίτλο.
• Τέλος, μπορούσαν να δώσουν το κείμενό τους σε ένα συμμαθητή τους από την ομάδα για να το διαβάσει ώστε να τους πει αν του άρεσε. 

  Καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ήμουν ανάμεσα στα παιδιά. Έκανα υποδείξεις, βοηθούσα σε ό,τι χρειάζονταν, τα έβαζαν να ξαναδιαβάσουν μια πρόταση ώστε να βρουν το λάθος στη σύνταξη και να το διορθώσουν.

 Όσα κείμενα είχαν αρκετές υποδείξεις, μετά τη διόρθωση που κάναμε μαζί, έπρεπε να το γράψουν ξανά, ολοκληρωμένο και καθαρά.

 Τα περισσότερα από τα περιγραφικά κείμενα δεν περιείχαν δύσκολες λέξεις ούτε ευφάνταστα σχήματα λόγου ούτε εντυπωσιακές και λυρικές περιγραφές. Άλλωστε ποιος περιμένει ένα τέτοιο κείμενο από ένα παιδί Β΄τάξης; Τα παιδιά είχαν κάνει την περιγραφή χρησιμοποιώντας απλές προτάσεις με ασύνδετα σχήματα. Σίγουρα όμως αυτές οι προτάσεις ήταν ολοκληρωμένες, είχαν μια λογική σειρά και μια βασική χρήση επιθέτων. 

 Άραγε θα μπορούσε αυτό να αποτελεί τη βάση του γραπτού λόγου πάνω στην οποία θα πατήσει η διδασκαλία που θα γίνει στην Γ τάξη; 
 Εσείς τι πιστεύετε;


Τα φύλλα εργασίας για τις περιγραφές θα τα βρείτε:
Β΄τάξη - Που λες είδα...

Β΄τάξη - Μες στο μουσείο