Ημέρα δράσεων στο σχολείο ή αλλιώς πώς η συνεργασία μπορεί να κάνει όμορφα πράγματα!

  Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω ένα φαινόμενο παρατηρώ όλο και πιο συχνά. Ο καθένας κλείνεται την τάξη του, κάνει ό,τι κάνει όλη τη χρονιά, σπάνια λέει κι εξίσου δύσκολα ακούει ιδέες ή ανησυχίες και στο τέλος της χρονιάς προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να παρουσιάσει την όποια δουλειά του στο εκάστοτε κοινό που θα έρθει σε μια σχολική γιορτή....και; 

  Τι είναι αυτό που μαθαίνουμε στα παιδιά και τι δείχνουμε στον κόσμο;

  Σκεπτόμενη το φαινόμενο δεν μας αδικώ. Δε φταίμε απόλυτα εμείς... Μεγαλώσαμε σε μια εποχή και μαθητεύσαμε σε σχολεία όπου δουλεύαμε κοιτώντας ο ένας την πλατη του άλλου, βάζοντας διαχωριστικά ανάμεσα στα θρανία για να μην δει ο διπλανός τις "φιλοσοφίες" μας. Ο καθένας κοιτούσε το δικό του γραπτό, τη δική του δουλειά και η έννοια της συνεργασίας, της ομάδας και του κοινού έργου ήταν μικρά στίγματα που εμφανίζονταν στα παιχνίδια μας στα διαλείμματα, εμποτισμένα πάντα με το μικρόβιο πως κάποιοι δεν ήταν τόσο ικανοί για να τα καταφέρουν σε ό,τι προσπαθούσαμε. Έτσι έμεναν αμέτοχοι. Κι αυτό γιατί...να μην το ξεχνάμε ότι έπρεπε να είσαι τέλειος για να είσαι αποδεκτός!

  Μέχρι που πριν μερικά χρόνια ένας φίλος, γάλλος, υπεύθυνος του τμήματος που εργαζόμουν τότε, λέγοντάς του ότι δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω όπως θα ήθελα σε αυτό που οργανώναμε μου απαντάει:

"Είμαστε μια ομάδα. Και μέσα στην ομάδα ο καθένας θα κάνει αυτό που μπορεί καλά. Εσύ είσαι καλή σε αυτό και θα ασχοληθείς με αυτό κάποιος άλλος σε κάτι άλλο. Κι έτσι θα δουλέψει η ομάδα μας". 

Η εμπειρία δουλεύοντας σε αυτό το περιβάλλον με άτομα από διάφορες χώρες είναι ότι μπορείς να στήνεις μια ολόκληρη μουσικοχορευτική παράσταση κάθε εβδομάδα, μέσα σε 4 μέρες, με περίπου 200 παιδιά να συμμετέχουν και να βγαίνει τέλεια! Πώς; Με συνεργασία! ΄Όπου ο καθένας είχε συγκεκριμένο έργο και οργάνωση από πριν.

  Μάταια προσπαθώ να πω ότι γίνεται αυτό. Καταλαβαίνω ότι αν δεν το ζήσεις δεν το πιστεύεις... Μέχρι που φέτος μια τρελή ιδέα εμφανίστηκε από το πουθενα. Να κάνουμε στο σχολείο μια ημέρα δράσεων για την ημέρα περιβάλλοντος!

   Κάποιος ήθελε να δείξει κάτι από τη δουλειά των παιδιών του, κάποιος άλλος προσφέρθηκε να βοηθήσει, κάποιος είπε ότι ήταν ευκαιρία να δείξει κι αυτός κάτι, κάποιος να συμμετέχει αλλά δεν είχαν ετοιμάσει κάτι...και να! που οι ιδέες μπήκαν στη σειρά και έγιναν δράσεις, θεατρικά και προβολές...για όλους!

Έτσι! Μέσα σε λίγες ημέρες, μια ξεχωριστή μέρα οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας σήμερα. Τα παιδιά παρακολούθησαν προβολές για το περιβάλλον και την ανακύκλωση και δούλεψαν σε ομάδες εργασίας όλα μαζί. Καθάρισαν το προαύλιο, έφτιαξαν κάδους ανακύκλωσης, ετοίμασαν τα αναμνηστικά της ημέρας και κατασκεύασαν έναν πίνακα με εφημερίδες. Τέλος, κάποια παιδιά παρουσιάσαν μικρά θεατρικά δρώμενα στους συμμαθητές τους και στους γονείς που ήρθαν να τα παρακολουθήσουν.

   Μέσα από τη διαδικασία αυτή, τα παιδιά εκτός από τις πληροφορίες που πήραν για την ανακλύκλωση, είδαν στην πράξη τι μπορούν να φτιάξουν με ανακυκλώσιμα υλικά, ετοίμασαν οι ίδιοι τους κάδους τους για να μην βαριόνται να πηγαίνουν μέχρι τον μεγάλο κάδο στην άκρη του προαυλίου, καθάρισαν τα ίδια το προαύλιο του σχολείου τους και διαχώρισαν τα υλικά σε ανακυκλώσιμα και σκουπίδια για να μάθουν να το κάνουν σωστά.

   Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συνεργάστηκαν, δούλεψαν όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι και ετοίμασαν αναμνηστικά όχι για τον εαυτό τους αλλά για όλα τα παιδια. Έτσι το σχολείο διαπέρασε ένας αέρας συνεργασίας, αλληλεγγύης και ομαδικότητας που ελπίζουμε να επηρεάσει γενικότερα τη στάση τους μέσα κι έξω στο σχολείο.