Α΄ τάξη: Κάθε αρχή και δύσκολη...για όλους! (μικρός οδηγός επιβίωσης)

 H Α΄τάξη είναι η μεγάλη μου αγάπη! Την προτιμώ και την χαίρομαι κάθε φορά. 
 Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση να βλέπεις τα παιδάκια που έπιαναν το μολύβι με αμηχανία και έγραφαν τρεμάμενα γραμματάκια, να το πιάνουν με αυτοπεποίθηση και να γράφουν λέξεις με όμορφα γραμματάκια! 
 Όμως σίγουρα η πρώτη τάξη δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ίσως να είναι από τις πιο δύσκολες τάξεις, αν όχι η δυσκολότερη. Αυτό ισχύει μέχρι τα Χριστούγεννα περίπου! Μετά, αν έχεις βάλει μια καλή σειρά, τότε όλα μπαίνουν στον "αυτόματο πιλότο" και πραγματικά την απολαμβάνεις!

  Δεν έχω μεγάλη εμπειρία, όμως μετά από  5 "πρώτες" έχω αναπτύξει κάποια μικρά "μυστικά" οργάνωσης που νομίζω με έχουν βοήθησει αρκετά και σκέφτηκα να τα μοιραστώ.

 Αρχικά θα πρέπει να χωρίσουμε σε διαδικασίες που κάνουμε για τη δική μας οργάνωση και των παιδιών και διαδικασίες για την οργάνωση και τη λειτουργία της τάξης. Ας γίνω πιο σαφής.

   

Οργάνωση και διακόσμηση τάξης

  Τα πρωτάκια έρχονται στο "μεγάλο" δημοτικό μετά από ένα πολύχρωμο νηπιαγωγείο! 
 Μη σας κάνει εντύπωση αν μπουν στην τάξη και να ψάχνουν τις γωνιές που είχαν εκεί ή τα ίδια παιχνίδια. Μην νιώσετε άσχημα αν συχνά μνημονεύουν τι έκαναν στο νηπιαγωγείο ή αν αναφέρουν ότι είχαν το ίδιο παραμύθι ή το ίδιο παιχνίδι κι εκεί. Λογικό είναι! Σκεφτείται τον εαυτό σας όταν πχ πήρατε μια μετάθεση και αλλάξατε σχολείο ή περιοχή. Δεν μιλάτε γι αυτήν ένα διάστημα; Δε θέλετε να βρείτε ό,τι σας άρεσε εκεί και στη νέα σας πραγματικότητα; Δε θα χρειαστείτε λίγο χρόνο για να προσαρμοστείτε; Το ίδιο ισχύει και για τα παιδια.

  Για το λόγο αυτό προσπαθώ να κάνω - όσο μπορώ - το χώρο της τάξης να έχει "κάτι" από το νηπιαγωγείο. Οπότε εκτός από την κλασική οργάνωση, που αναφέρω και στην ανάρτηση "Μια αίθουσα...στην τάξη!", φτιάχνω μερικές μικρές γωνιές! 

•   Βάζω ένα χαλί εκεί όπου στήνω την απλωμένη μου βιβλιοθήκη με παραμυθια (η ανάρτηση Μια σχολική βιβλιοθήκη...απλωμένη! ίσως σας δώσει μια ιδεά). Στο χαλί θα μπουν τα μαξιλάρια τους. Αν δεν υπάρχει χαλάκι ή μοκέτα στο σχολείο τότε το σετ με τα μεγάλα μαλακά πλακάκια σε σχήμα παζλ που πωλούνται σε μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών, είναι αρκετά οικονομικά, κάνει την ίδια δουλειά, καθαρίζεται πιο εύκολα και μπορούμε να το έχουμε στα υλικά μας για τις επόμενες χρονιές.

 Φέτος το χειμώνα μάλιστα έφτιαξα ένα τζάκι από χαρτόκουτο και έκανα τη γωνιά λίγο πιο "χουχουλιάρικη"!

  Παράλληλα είχε και πιο πρακτική αξία. Το τζάκι έκρυψε το καλοριφέρ που φοβόμουν μήπως κάποιος χτυπήσει αφού ξάπλωναν στο χαλί μερικές φορές χωρίς να ελέγχουν που θα πάει το κεφάλι τους!!

•  Χρησιμοποιώ δύο θρανία και φτιάχνω (αν έχω χώρο) μια γωνιά μαθηματικών με διάφορα υλικά μαθηματικών που θα μου χρειαστούν για το μάθημα (μεγάλα ζάρια, ντόμινο, κυβάκια, κάρτες αριθμών, τράπουλα χωρίς τις φιγούρες, επιτραπέζιο αριθμητήριο) και μια γωνιά γλώσσας με κάποιο παιχνίδι με κάρτες γραμμάτων, τα μαγνητικά γράμματα κτλ. Όλα αυτά μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν τα παιδιά και σαν παιχνίδι. Βασική προϋπόθεση: τα βάζουμε πάλι στη θέση τους! 

 Αν δεν έχω χώρο αφήνω κάποια από αυτά τα παιχνίδια όπως το ντόμινο και τις κάρτες στο χώρο κοντά στο χαλάκι για να έχουν πρόσβαση τα παιδιά. Επίσης βάζω κάποια παιχνίδια με κάρτες γραμμάτων.

• Τοποθετώ τα γνωστά καρτελάκια που αναφέρουν το όνομα διαφόρων αντικειμένων πχ πίνακας, θρανίο, καρέκλα κτλ.  Όμως δεν μένω εκεί προσπαθώ να βάλω καποια ωραία αφίσα ή οτιδήποτε μπορεί να περιέχει κείμενο που θα αποτελεί το έναυσμα να θέλουν να το διαβάσουν ή να δοκιμάζουν τις "καινούριες ικανότητές τους"! 

  Φέτος υλοποίησα μια ωραία ιδέα που μου είχε πει ο φίλος Στέλιος. Έφτιαξα ένα μεγάλο κολάζ με αποκόμματα απο εφημερίδες.
 Έβαλα διάφορα είδη άρθρων, εικόνες και τίτλους με μεγάλα γράμματα. Φρόντισα το υλικό να είναι είναι κατάλληλο για παιδιά και το τοποθέτησα σε σημείο όπου μπορούν να το δουν και να το φτάσουν. Το χρησιμοποιήσα επίσης κατά τη διάρκεια της εκμάθησης των γραμμάτων όπως αναφέρω στη σχετική ανάρτηση "Α' τάξη - μαθαίνοντας τα γράμματα".

•  Προσπαθώ τα θρανία να είναι τοποθετημένα με τέτοιον τρόπο ώστε όλα τα παιδιά να μπορούν να βλέπουν όσο πιο ευθεία μπροστά στον πίνακα. Θεωρώ ότι στο στάδιο που μαθαίνουν τα γράμματα και τη φορά τους, καθώς επίσης όσο συμβουλεύονται ακόμα τα καρτελάκια πως θα πρέπει να μπορούν να τα βρίσκουν και να τα βλέπουν ανενόχλητα. Επίσης θέλω να έχουν ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Ειδικά για τα παιδάκια που βλέπω ότι δυσκολεύονται λίγο περισσότερο αποφεύγω τις πλαϊνές θέσεις. Για τους λόγους αυτούς επιλέγω κάποια διάταξη τύπου Π ή ακόμα πιο ευέλικτη με θρανία τοποθετημένα σαν λαβύρινθος. Τα πλαΐνά θρανία φροντίζω να είναι όσο πιο άκρη γίνεται έτσι ώστε να έχουν μια πιο πανοραμική εικόνα του πίνακα. 

 Αποφεύγω τις ομάδες στην αρχή της τάξης αυτής. Άλλωστε κάποια παιδιά ακόμα δρουν αρκετά ατομικά και για να περάσουν απευθείας σε επίπεδο ομάδας είναι ένα μεγάλο βήμα. Έτσι εστιάζω αρχικά στην εργασία κατά ζεύγη και στη συνέχεια σε μεγαλύτερη ομάδα. 

 Επίσης παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή με δυσλεξία δυσκολεύονται να αντιγράψουν από τον πίνακα. Αυτό σε συνδυασμό με την πλάγια θέση ίσως τα ωθήσει στην εύκολη λύση της αντιγραφής από τον απέναντι. Όμως από εκεί τα βλέπουν ανάποδα κι αυτό επιδεινώνει το πρόβλημα. Μας είχε τύχει μια τέτοια περίπτωση σε κάποιο σχολείο.

 Οργάνωση δική μας και των παιδιών

  Το πρώτο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε με τα πρωτάκια μας είναι ότι δεν διαβάζουν! Ναι μεν έρχονται προετοιμασμένα σε φωνολογικό/φωνημικό επίπεδο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να διαβάσουν. Ίσως ένα ή δύο να το καταφέρνουν. Αλλά δεν είναι η τάξη μας το ένα ή δύο παιδάκια που διαβάζουν και δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα έρθουν παιδιά που ξέρουν να διαβάζουν αλλά παιδιά που δεν ξέρουν και θα μάθουν. Αυτό φέρνει κάποιες δυσκολίες σε επίπεδο διαδικασιών τις οποίες πρέπει να ρυθμίσουμε από πριν. 
 Επίσης έχουν μάθει σε τελειώς διαφορετικές ρουτίνες σε σχέση με την καθημερινότητα του νηπιαγωγείου, στο δημοτικό όμως κάποια πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και αυτά δε θα τα μάθουν αυτόματα. Πρέπει καποιος να τα εξηγήσει.

1. Ποιο τετράδιο θα βγάλουμε;

  Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο θα πρέπει να προβλέψουμε. Τα παιδάκια όταν ξεκινούν την Α' τάξη δεν ξέρουν να διαβάζουν και αν όλα τα τετράδια είναι μπλε, πώς θα συνενοηθούμε; Επίσης τα τετράδια με σχεδιάκια, είναι πολύ όμορφα και χαριτωμένα, ομως πως θα θυμάμαι ποιο σχέδιο έχει το κάθε παιδάκι στο κάθε μάθημα; Κάποια στιγμή θα το μάθουν μόνα τους, αλλά σίγουρα μέχρι τότε θα χάνουμε χρόνο, δημιουργώντας αναστάτωση στην τάξη και εκνευρισμό σε εμάς.
 
 Για το λόγο αυτό αρχικά δε ζητάω πολλά τετράδια. Επιπλέον εκμεταλλεύομαι τα τετράδια με χρωματιστό εξώφυλλο τα οποία κυκλοφορούν πλέον ευρέως και σε διάφορες ποιότητες ώστε να μπορεί κανείς να έχει και την πιο οικονομική επιλογή. 
  Ζητάω πάντα ένα κόκκινο, ένα κίτρινο, ένα πράσινο τετράδιο (με κουτάκια) και το διπλοχάρακο (ή δίγραμμο) που είναι πάντα μπλε. Ο κώδικας είναι ο εξής:

• Το κόκκινο είναι για το μάθημα της Γλώσσας. Οτιδήποτε έχει να κάνει με το μάθημα της γλωσσάς θα γράφεται εκεί: ασκήσεις που γίνονται στο σχολείο, ασκήσεις για το σπίτι μέχρι και η γραπτή έκφραση όταν θα έρθει ο καιρός. Βέβαια τελευταία το χρησιμοποιώ με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργώ ένα μικρό αλφαβητάρι όπως αναφέρω στην ανάρτηση "Ασκήσεις στο τετράδιο...αυτό το βάσανο!"

• Το κίτρινο είναι για την ορθογραφία. Είναι ένα τετράδιο που αργώ να το χρησιμοποιήσω. Ξεκινάω στο το μάθημα "Ο κύριος με το καπέλο".

• Το πράσινο είναι για τα μαθηματικά. Παλιότερα ζητούσα ένα απλό τετράδιο. Τελικά αποφάσισα ότι το τετράδιο με τα κουτάκια είναι καταλληλότερο αφού βοηθάει τα παιδιά να συνηθίσουν στην σωστή τοποθέτηση των αριθμών. Κι όταν πλέον οι αριθμοί γίνονται διψήφιοι να ξεχωρίσουν τη αξία θέσης ψηφίου και τέλος να τοποθετήσουν σωστά τους αριθμούς στις κάθετες πράξεις. Όμως και οι πράξεις που γίνονται οριζόντια είναι πιο ξεκάθαρες σε αυτό το τετράδιο αφού ο κάθε αριθμός και το κάθε σύμβολο γράφεται στη δική του ξεχωριστή θέση.

• Μπλέ είναι πάντα το διπλοχάρακο τετράδιο για την αντιγραφή. Ο βασικός ρόλος της αντιγραφής είναι η εξάσκηση στην καλή γραφή. Επιλέγω αυτό το τετράδιο γιατί βοηθάει στην εκμάθηση της καλής γραφής. Με μόνη προϋπόθεση να χρησιμοποιηθεί με τον σωστό τρόπο. Τότε έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα! Περισσότερα αναφέρω στην ανάρτηση "Διπλοχάρακο τετράδιο - Ο άγνωστος βοηθός της καλής γραφής!"  

  Έχω συνηθήσει την συγκεκριμένη κωδικοποίηση και γι' αυτό χρησιμοποιώ κάθε χρόνο τα ίδια χρώματα στα τετράδια, έτσι δεν μπερδεύομαι. Παράλληλα το ίδιο κάνω και σε μεγαλύτερες τάξεις. Έτσι τα παιδιά βλέπουν αμέσως σε ποια στοίβα να βάλουν τα τετράδιά τους αλλά κι εγώ μπορώ να έχω αμέσως μια εικόνα αν τα έχω συγκεντρώσει όλα. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο τα παιδιά αφηρημένα να βάλουν το τετράδιο τους στην λάθος στοίβα και στο τέλος θα πρέπει εμείς να κάνουμε τον διαχωρισμό.
  

2. Ουφ! Πότε θα προλάβω να ετοιμάσω την αντιγραφή χωρίς κενό σήμερα;

  Η Α' τάξη έχει πολλή δουλειά στο σπίτι ή στα κενά μας. Κι αυτό γιατί θα πρέπει να ετοιμάζουμε τα τετράδια της γλώσσα ή/και των μαθηματικών όπου τα παιδιά έχουν την αντιγραφή γραμμάτων ή αριθμών. Η λύση είναι απλή. 

 Ζητάμε εξ' αρχής από τους γονείς να πάρουν 2 κόκκινα, 2 πράσινα και 2 διπλοχάρακα τετράδια. Μεγαλώνει λίγο τον προϋπολογισμό τους, αλλά στην ουσία δε θα χρειαστεί να αγοράσουν άλλο τετράδιο όλη τη χρονιά. Ίσως μόνο στην αντιγραφή. Σημειώνουμε στο ταμπελάκι Γλώσσα 1, Γλώσσα 2 κ.ο.κ και έτσι όταν τα παιδιά έχουν το 1ο τετράδιο να συμπληρώσουν στο σπίτι, εμείς έχουμε το 2ο να το ετοιμάσουμε για την επόμενη ημέρα. Στη συνέχεια τα τετράδια εναλλάσσονται με αυτό τον τρόπο.  

3. Σε ποιο φάκελο να βάλω την φωτοτυπία;

 Το πρόβλημα είναι το ίδιο: Τα παιδιά δεν διαβάζουν ακόμα, έχουν και το άγχος αν κάνουν τα πάντα σωστά και ρωτούν συνέχεια. 

 Η λύση είναι η ίδια: ζητάμε ντοσιεδάκια στα ίδια χρώματα. Ένα κόκκινο για της φωτοτυπίες της γλώσσας και ένα πράσινο γι' αυτές των μαθηματικών. Αν θέλουμε να έχουμε κάποιο για διάφορες άλλες φωτοτυπίες, μπορούμε να έχουμε ένα επιπλέον σε κάποιο άλλο χρώμα πχ μπλε.

Προτιμώ να ζητάω τα ντοσιεδάκια με έλασμα (τύπου Leinz) γιατί είναι ελαφριά, χωρούν έυκολα μέσα στην τσάντα και μένουν αρχειοθετημένες με τάξη οι φωτοτυπίες των παιδιών. Κάθε μέρα βάζουν μπροστά μπροστά τη φωτοτυπία που έχουν. Έτσι δεν χρειάζεται να μετακινήσουν τις παλαιότερες από τη θέση τους. Καθώς φωτοτυπώ τα φύλλα εργασίας, πατάω στο περφορατέρ και κάνω δυο τρύπες για να είναι έτοιμα να μπουν στο ντοσιέ.

4. Ποιο βιβλίο να βγάλουμε; 

 Αυτό ήταν ένα πρόβλημα τις παλαιότερες χρόνιες όταν τα βιβλία που τυπώνονταν από τον ΟΕΔΒ είχαν όλα το ίδιο εξώφυλλο. Επίσης τα βιβλία και τα τετράδια εργασιών της Α' τάξης έχουν πολύ μικρή διαφορά στο πάχος ώστε κάποια παιδιά να μην μπορούν να την εντοπίζουν αμέσως για να λύσουμε το πρόβλημα λέγοντας βγάλτε το βιβλίο της γλώσσας, το χοντρό. 

 Ευτυχώς τα βιβλία που τυπώνονται από τον Διόφαντο έχουν μια χρωματιστή φάσα στην άκρη του εξωφύλλου. Αυτή η φάσα είναι πολύ χρήσιμη αφού ζητάμε το βιβλίο με την πράσινη γραμμή ή το τετράδιο εργασιών με την γαλάζια και πάει λέγοντας. 

  Αν παρ' όλα αυτά λόγω ελλείψεων μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε βιβλία από την παλιά σειρά που υπάρχουν στο σχολείο, ένα χρωματιστό αυτοκολλητάκι στην πάνω γωνία του κάθε βιβλίου λύνει το θέμα.  

  

5. Κυρία δε μπορώ να γράψω γιατί έχει χρώμα!

 Στην Α' τάξη πολλές ασκήσεις στα βιβλία αλλά και αυτές που εμείς επιλέγουμε να βάλουμε σε φύλλα εργασίας ή στο τετράδιο ζητούν απο τα παιδιά να χρωματίσουν. Όμως τα παιδάκια επιμένουν να χρωματίζουν με μανία (ευθύνεται σε αυτό ότι ακόμα δεν ελέγχουν πολύ καλά τη δύναμη που βάζουν στο μολύβι τους) με αποτέλεσμα ο μαρκαδόρος να βγαίνει στην πίσω σελίδα ή και στην αποκάτω κάποιες φορές! 
  Η λύση είναι απλή. Τα μαθαίνουμε να μην χρησιμοποιούν μαρκαδόρο όταν λύνουν ασκήσεις, αλλά ξυλομπογιά!
  Είναι καλύτερο να επιμείνουμε να μάθουν μια ρουτίνα στην αρχή της χρονιάς παρά να χρειαστεί να λύνουμε μικροπροβλήματα συνέχεια. Οι πρώτες εργασίες που βάζω στα φύλλα εργασίας όπως αυτά των προγραφικών ασκήσεων ζητάει να χρωματίσουν. Τότε είναι που εξηγώ και τονίζω "Χρωματίζουμε με ξυλομπογιά! Γράφουμε με μολύβι!". Το υπενθυμίζω συνέχεια σε κάθε άσκηση. Αυτό είναι μια σημαντική διάκριση αφού στο νηπιαγωγείο συνηθίζουν να γράφουν με χρώματα και ξυλομπογιές.   
  Επίσης ζητάω πάντα να έχουν τις ξυλομπογιές στην κασετίνα τους. Τους μαρκαδόρους τους αφήνουν στο σχολείο μέσα στο κουτί με τα προσωπικά τους αντικείμενα. Έτσι έχουν πάντα τους μαρκαδόρους στην τάξη για την ώρα των καλλιτενικών και αποφεύγουμε να χρησιμοποιήσουν μαρκαδόρους σε κάποια εργασία για το σπίτι που θα απαιτεί να χρωματίσουν. 


6. Γκρααααπ! Κυρία, μου έπεσε η κασετίνα!

  Στην Α' τάξη, πολλά παιδιά είναι λίγο αδέξια στις κινήσεις. Έτσι, δεν μπορούν να διαχειριστούν πολύ καλά τον περιορισμένο χώρο του θρανίου ούτε τις κινήσεις τους πάνω σε αυτό με αποτέλεσμα συχνά να πέφτουν τα αντικείμενα τούς κάτω. Και... δεν νομίζω ότι είναι κάτι ευχάριστο να ακούς καθώς κάνεις μάθημα τον ξαφνικό ήχο από κασετίνες ή ξύστρες που σκάνε. Τι μπορούμε να κάνουμε; 

  Αρχικά ζητάω από τους γονείς να προμυθευτούν για τα παιδιά τους τις απλές ξύστρες. Όχι αυτές τις πολύ ωραίες μεν αλλά ογκώδεις δε, που σπάνε σε 2 ή 3 κομμάτια με θόρυβο όταν πέφτουν κάτω και τις οποίες εμείς θα κληθούμε να συναρμολογήσουμε. Χώρια τα ξύσματα στο δάπεδο... 
  Στη συνέχεια μαθαίνω μια ρουτίνα στα παιδιά. Κάθε φορά ζητάω να έχουν στο θρανίο τους ένα μολύβι, μια γόμα, μια ξύστρα και μια ξυλομπογιά ό,τι χρώμα θέλουν. Στην ουσία δε χρειάζονται περισσότερα αντικείμενα για τις ασκήσεις τους. Την κασετίνα με τις υπόλοιπες ξυλομπογιές για κάθε περίπτωση ζητάω να την έχουν κάτω από το θρανίο. Επίσης ζητάω να έχουν ή το βιβλίο ή το τετράδιο εργασιών ή το τετράδιο ή μονο το φύλλο εργασία, ό,τι δηλαδή τους είναι χρήσιμο, επάνω στο θρανίο και τα υπόλοιπα από κάτω, για να είναι ευκολο να τα βγάλουν αν χρειαστεί. 
  Αν ρωτάτε τι κάνω στην περίπτωση που πρέπει να συμβουλεύονται πχ το βιβλίο για μια άσκηση στο τετράδιο; Ανάλογα την περίπτωση, δείχνω πώς να τοποθετήσουν το τετράδιο μες στο βιβλίο ώστε να τα βολεύει ή ζητάω να βάλουν ένα βιβλίο στη μέση και να συνεργαστούν. 
 
  Με αυτά τα αντικείμενα πάνω στο θρανίο είναι πολύ πιο εύκολο να διαχειριστούν τον χώρο. Επιπλέον βοηθάμε τα παιδιά με υπερικνητικότητα να μάθουν να οργανώνουν τον χώρο τους, κάτι που το έχουν μεγάλη ανάγκη. Για το λόγο αυτό, ακολουθώ περίπου την ίδια τακτική και σε μεγαλύτερες τάξεις.
 

7. Κυρία, δεν ξύνεται το μολύβι μου!
 

 Δεν ξέρω αν έχει καταφέρει κανείς να ξύσει εύκολα και με επιτυχία ένα από αυτά τα πολύ ωραία στρογγυλά μολυβάκια που είναι ντυμένα με μια χρωματιστή ταινία για να έχουν σχέδια. Εγώ πάντως δεν μπορώ! Ούτε τα πρωτάκια, που δυσκολεύονται να ξύσουν ακόμα και τα πιο κλασικά μολύβια. Τι κάνω γι' αυτό;

  Αρχικά ζητάω από τος γονείς να πάρουν στα παιδιά τα κλασικά μολύβια, μαύρα ή faber, με γωνίες!
  Ο λόγος είναι διπλός. Οι γωνίες δημιουργούν καλύτερο κράτημα και μεγαλύτερη τριβή. Δηλαδή δεν γλιστρούν μέσα στο χεράκι τους, με αποτέλεσμα 

1. να τα διευκολύνει στην περιστροφή μέσα στην ξύστρα αλλά και 
2. στην πιο σταθερή και σωστή λαβή του μολυβιού για την γραφή λόγω των γωνιών.

  Συμβουλεύω τους γονείς να μάθουν στα παιδιά να έχουν 3 μολύβια ξυσμένα μέσα στην κασετίνα τους. Οπότε αν σπάσει κάποια μύτη στην ώρα του μαθήματος, τότε ζητάω να βγάλουν ένα καινούριο μολύβι. 

 Όμως επειδή δεν μπορώ να είμαι στο σπίτι τους για να ελέγξω την κασετίνα τους και μερικές φορές τα παιδιά το ξεχνούν γι΄αυτό...

 Αγόρασα μια ξύστρα με μανιβέλα!

 Οι ξύστρες αυτές έχουν το χαρακτηριστικό ότι μπορούν να ξύσουν οποιοδήποτε μολύβι ή ξυλομπογιά χωρίς να σπάσει τη μύτη! Μαγεία!
 Κι επειδή ποτέ δεν ξεκινάω το μάθημα με το καλημέρα σας αλλά πάντα δίνω λίγο χρόνο για να ετοιμαστούν, να μου δώσουν τις εργασίες που είχαν για το σπίτι και να κουβεντιάσουν ώστε να αποσυμπιεστούν,  ενέταξα και την ξύστρα σε αυτή στην πρωινή ρουτίνα. Ξύνω εγώ το μολύβι όποιου δεν είναι έτοιμο.
 Επίσης όταν δω ότι κάποιος βασανίζεται να ξύσει το μολύβι του επεμβαίνει η "μαγική ξύστρα"! Σε μεγαλύτερα παιδιά θα μπορούσε να τοποθετηθεί με τη βάση της σε σταθερό σημείο ώστε να τη χρησιμοποιούν μόνα τους, αλλά θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στη σωστή της χρήση.

Ξύστρες σαν αυτή μπορούμε να βρούμε σε όλα τα βιβλιοπωλείο σε διάφορα μεγέθη, ποιότητες, λειτουργίες και φυσικά τιμές. Η δική μου, μια μικρή από το μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών, κόστισε 3€ περίπου και κάνει μια χαρά τη δουλειά της!



8. Και καθώς γυρίζεις μέσα στην τάξη κάτι μπρεδεύεται στα πόδια σου...


 Οι πεσμένες τσάντες! Πρόβλημα για εμάς, πρόβλημα για τα παιδιά, πρόβλημα σε περίπτωση σεισμού που θα δυσκολέψουν τη διόδο. Λογικό είναι. Πώς να ξέρουν τα μικρά πρωτάκια τι να κάνουν τη μεγάλη τσάντα τους αν κάποιος δεν τους δώσει μια λύση; Ποια είναι αυτή;

•   Η κλασική! Να την κρεμάσουν στο γατζάκι που έχουν δίπλα στο θρανιό. Πρακτική γιατί γυρίζουν και παίρνουν ό,τι χρειάζονται. Όμως όταν τα θρανία είναι τοποθετημένα σε διάταξη Π ή το ένα κολλητά δίπλα στο άλλο πώς θα χωρέσουν;

•   Να την κρεμάσουν πίσω από την καρέκλα τους. Είναι αρκετά πρακτική γιατι δεν έχουμε τα λουράκια από τις τσάντες να κρέμονται στο πατωμα με τον φόβο να διπλωθούμε. Μου αρέσει αυτή η θέση και την προτιμώ, όμως σε περιπτωση σεισμού ίσως να μην μπορέσουν να την σπρώξουν εύκολα προς τα πίσω για να μπουν κάτω από το θρανίο.  

• Το ιδανικότερο θα ήταν να υπάρχουν γαντζάκια για να τοποθετήσουν τις τσαντες τους. Ομως μπορούμε, αν υπάρχει χώρος, να τις τοποθετήσουν κάτω, στον τοίχο που βρίσκεται πίσω από τα θρανία τους ή εκεί όπου είναι οι κρεμάστρες για τα μπουφάν τους κάτω από το δικό τους γαντζάκι. Με αυτόν τον τρόπο και είναι τακτοποιημένες και δεν θα δημιουργήσουν προβλημα σε περίπτωση που η αίθουσα θα πρέπει να εκκενωθεί βιαστικά. 

 

9. Αυτή η τσάντα είναι μεγαλύτερη από το παιδί...

  Αλλά όχι το ίδιο βαριά! Φροντίζω πάντα ώστε τα παιδιά να έχουν στην τσάντα τους μόνο τα βιβλία ή τα τετράδια που χρειάζονται στο σπίτι. 

  Αν για παράδειγμα δεν έχουν ασκήσεις στο ντοσιέ γιατί να το έχουν μαζί τους; Αφού το διορθώσω θα το κρατήσω μέχρι την επόμενη φορά. 
 Επίσης το ανθολογιο, η μουσική ακόμα και η μελέτη μένουν στο σχολείο. Μοιράζονται για να γίνει το μάθημα και τα ξαναβάζουν στη θέση τους στη βιβλιοθήκη. Άλλωστε δεν έχουν να διαβάσουν κάτι. Μόνο αν χρειαστεί γιατί έχουν κάποια δραστηριότητα όπως πχ ανάγνωση από το ανθολόγιο, τότε τα παίρνουν σπίτι και την επόμενη ημέρα τα τοποθετούν ξανά στη βιβλιοθήκη.

10. Κυρία, πού είναι η τουαλέτα;

  Ουπς! Αλήθεια, σε ένα καινούριο κτήριο ποιος ξέρει πού βρίσκεται τι; Κανείς! Οπότε ή θα πρέπει να ψάχνει τις πόρτες ή να μείνει χωρίς να πάει τουαλέτα. Και ξέρετε τα πρωτάκια με το άγχος τους θα επιλέξουν τη δεύτερη λύση με ... υγρά αποτελέσματα! 

  Κάποιος θα πρέπει να ξεναγήσει τα παιδάκια στον χώρο του σχολείου και ποιος άλλος από τη δασκάλα τους; Δεν είναι μόνο πρακτικό θέμα αλλά και ευγένειας. Άλλωστε αυτό δεν πρέπει να κάνουμε όταν κάποιος έρχεται σε έναν καινούριο χώρο όπως ένας καινούριος συνάδελφος στο σχολείο! 

  Έτσι οι πρώτες ώρες περιλαμβάνουν μια ξενάγηση στο χώρο του σχολείου όπως περιγράφω και στην ανάρτηση "Πρώτη μέρα στην Α' τάξη... και τώρα τι κάνω;". Επίσης χρησιμο είναι ένα μικρό "σεμινάριο" για τη χρήση της τούρκικης τουαλέτας δηλαδή που πατάμε γιατί ίσως να μην την έχουν ξαναδεί και αν τα τρομάζει η ιδέα της μεγάλης τρύπας στο πάτωμα! Επίσης εξηγούμε αυτές τις "ξεχωριστές" στις τουαλέτες αγοριών. Τέλος δεν ξεχνάμε να μιλήσουμε για το πλύσιμο των χεριών! 
 

10. Κυρία ο Μάκης έπεσε στο διάλειμμα...κυρία η Ελενίτσα μαλώνει  με την Μαρία...κυρία μου έπεσε το μολύβι μου...κυρία είδα μια πεταλούδα στον δέντρο...κυρία..κυρία...

  
 Είναι λογικό να αναζητούν τη δασκάλα τους στο μεγάλο και "ξένο" σχολείο για το κάθε τι. Μας βλέπουν σαν τη λύση για όλα! Όμως αυτό δημιουργεί πρόβλημα όχι μόσο σε εμάς που ταραζόμαστε μήπως έχει συμβεί κάτι σημαντικό όταν έρχονται τρέχοντας αλλά μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στους συναδέφλους που έχουν εφημερία γιατί θα πρέπει να τα κυνηγούν μέσα στο σχολείο. 

  Είναι ανάγκη λοιπόν, μετά τους κανόνες της τάξης, να μάθουν να αξιολογούν τα προβληματάκια. Δηλαδή ποια μπορούν να τα αντιμετωπίσουν μόνα τους και ποια χρειάζονται τη βοήθεια της δασκάλας. 

  Για το λόγο αυτό αρχικά εξηγώ και χωρίζω τα προβλήματα:

•  σε μικρά που απλά χρειάζεται να μείνουν ψύχραιμα
• μεσαία που μπορούν να τα αντιμετωπίσουν μόνα τους
• μεγάλα που χρειάζεται οπωσδήποτε τη βοήθεια της δασκάλας. Γι αυτά τα τελευταία έχουμε 4 περιπτώσεις:

όταν κάποιος κινδυνεύει
όταν κάποιος απειλεί εμάς ή κάποιον άλλον
όταν κάποιος χτύπησε
όταν κάποιος αρρώστησε 

  Μετά την κατηγοριοποίηση παίζουμε ένα παιχνίδι στο οποίο έχω κάρτες που αναγράφονται διάφορες κλασικές περιστάσεις που ίσως αντιμετωπίσουν στο σχολείο. Το κάθε παιδί τραβάει μια και σκέφτεται τι μεγέθους πρόβλημα είναι και τι μπορεί να κάνει.

  Τέλος κάποιες περιπτώσεις τις κάνουμε ταμπλό.

 

   

 Όσο κι αν φαίνεται ανούσιο ή υπερβολικό είναι σημαντικό να αφιερώσουμε χρόνο για να εξασκήσουμε τα παιδιά σε κάποιες ρουτίνες.  
  Έτσι η πρώτη εβδομάδα που αφιερώνω σε προγραφικές ασκήσεις, αφήνουν τον χρόνο για να μπορέσω να εξηγήσω, να εξασκήσουν και να αρχίσουν να συνηθίζουν την καθημερινή ρουτίνα.
 Αυτό θα κάνει την υπόλοιπη σχολική χρονιά πιο εύκολη αφού δε θα χρειάζεται να ασχολούμαστε με τόσα πολλά μικροπράγματα.

Εσεις ποιες απο αυτές τις καθημερινές ρουτίνες έχετε ή τι άλλο κάνετε που έχει βοηθήσει;